خانواده

خانواده نعمت بزرگیه 

اول و آخر هم همین خانواده است که می مونه

تو همه فراز و نشیب ها کنارتن

خوشحالی و ناراحتی تو براشون اهمیت داره

محبت ها شون واقعیه

دغدغه هاشون با تو یکیه

...

خانواده

...

سر صبح

سر صبح ها رو بدجور دریاب

سر صبح ها تغییرات ایجاد می کنه

سر صبح ها وقت خوندن هاست

سر صبح ها وقت نوشتن هاست

سر صبح ها وقتیه که تفاوت ایجاد می کنه

سر صبح هنوز اکثریت در خوابن

هر حرکتی که زندگی رو جلو می بره، سر صبح می چسبه

محبتی گم شده

نگاه ها که رفته رفته مادّی شد

معنویت که کم شد

روابط که منفعت طلبانه شد...

محبت ها کم شد

محبت ها هم بوی پول گرفت

محبت ها هم مشروط شد

محبتی که گم شد

محبتی که فراموش شد

حساب و کتاب ها سنگدلانه شد

...

کار به جایی رسید که اول چک می کنن پولدار هستی یا نه

بعد آدم حسابت می کنن

بعد باهات حرف می زنن

بعد تو رو جدی می گیرن

...

جواب ۹۹ درصد مشکلات یک کلمه است

پول

والسلام

حال خوب

با قرص و دوا درمون، هیچ کسی هیچ وقت در هیچ کجا، حالش خوب نشده

افکار باید عوض شه تا حال خوب بشه

طرز نگاه اگه عوض نشه تا ابد هم حول حالنا بگی،
آب در هاون می کوبی

حرف ها

حرف هایی هست که به هیچ کس نمیشه گفت
حرف هایی هست که نمیشه زد
حرف هایی هست که تو دلت مونده و می مونه
حرف هایی که تو گلوت گیر کرده
حرف هایی که بغضی شده تو گلوت
حرف ها زیاده
حرف ها تمومی نداره
و
این حرف ها رو فقط و فقط میشه نوشت یعنی باید نوشت...
راه دیگه ای نیست
...
شاید آثار موندگار دنیا
شاید آثاری که نقشی در دل ها بسته، طی قرن ها در جان مردم مونده
از جنس حرف های فوق بوده
که
به شکل فیلم، کتاب، موسیقی، نوشته، کتیبه یا هر چیز دیگه ای
به ما رسیده
...
بله به نظر همین طور باشه
همه کتاب ها و نوشته های بینظیر تاریخی
از جنس حرف هایی بوده که
به هیچ کس نمیشه گفت
به هیچ کس نمیشه زد
...

تنهایی

در طول زندگی، بارها و بارها این تصمیم را می گیری که تنهایی بهتر است...

فکر کنم خوب می دانید چرا...

عادت بد یا بدعادت، هر دو از هم بدترند!

در خلوت با خودمان می دانیم که چقدر عادت های بد داریم...

و

چقدر به بعضی چیزها بدعادت شده ایم...

...

طبق معمول سوال همیشگی، راه حل چیست؟

جواب همیشگی...

تغییر سخته مگر اینکه واقعا از ته دل بخوای 

...

پس به عادت بد و بدعادتی ادامه بده

یا...

...

بدقولی

ای کاش برای وقت دیگران ارزش قائل باشیم

و

بابت قول و قرارها بتوانند روی ما حساب کنند

...

نه اینکه بدانند حرف های ما قیمتی ندارد

...