نتیجه ساعت ها

نتیجه ی ساعت هایی که می گذرد

باید

کتاب باشد

نوشته باشد

صوت باشد

فیلم باشد

پادکست باشد

مقاله باشد

کسب و کار باشد

به دست آوردن دلی پاک باشد

...

تقدیم

تمامی نوشته ها

تمامی آثار بزرگان اهل قلم

...

تقدیم به آنانکه اهل یافتن اند، نه اهل بافتن

و آنانکه متواضعانه معترفند که حقیقتی را یافته اند نه کل حقیقت را

نکته ۱: جمله حقیقتی را یافته اند نه کل حقیقت را، از جبران خلیل جبران است.

نکته ۲: کل عبارت از غلامرضا خاکی است.

یکی از آرزوهای من برای ایران

روزی برسه که همه ی دنیا بگن:

ایران، مهدِ مطالعه کنندگانِ کتاب (های مفید و آکادمیک جهان)

چرا کتاب می نویسیم؟

چون کتاب ها از زندگی، قدرتِ بیشتری دارند.

کتاب ها می توانند از دیواری که هر کس پیرامون وجودش می کشد به راحتی عبور کنند و به باطن وی برسند.

پرونده بالتیمور، ژوئل دیکر

(shahinkalantari.com)

روزهایی که حالم خیلی خوبه

بعضی روزها با حالِ خیلی خوبی بیدار می شم

صبح زود، هوای خوب، حالِ خوب

سر صبحی تا کارِ دیگه ای پیش نیومده و دغدغه ی خاصی ایجاد نشده، سر به یک کتاب فروشی بزرگ می زنم

یکی یکی قفسه ها رو با دقت نگاه می کنم و دنبال شکار می گردم

مثل بچه هایی که مادرشون رو تو یک بازار شلوغ گم کردن دنبال کتابی می گردم که حرفی برام داشته باشه

حرفی تازه، حرفی نو، حرفی جدید

حرفی تاثیر گذار، حرفی که دلم رو به لرزه در بیاره

ناگهان

کتابی پیدا می کنم که همین ویژگی ها رو داره

بلافاصله برش می دارم و می خرم

بیرون از کتاب فروشی، تو ماشین شروع می کنم به خوندن

با دقت تمام می خونم

خط به خط می خونم

دور جملات مهم خط می کشم

عبارات اساسی رو جدا می کنم

یادداشت بر می دارم

قسمت های موندگارش رو می نویسم

با متن کتاب ارتباط برقرار می کنم

سعی می کنم باهاش انس بگیرم

خودم رو جای نویسنده کتاب تصور می کنم

کلمات رو با لذت می خونم و حس می گیرم

سعی می کنم از هیچ صفحه ای با بی تفاوتی نگذرم

وقتی که اون کتاب به پایان می رسه، اتفاقات خیلی زیبایی برام افتاده که تا مدت ها ادامه داره تو زندگیم

کتاب مثل ... است

کتاب 

مثل مادر برای فرزند است

مثل پدر برای بچه است

مثل برادر بزرگتر است

مثل خواهری دلسوز است

مثل پدر بزرگی پیر و باتجربه است

مثل مادربزرگی مهربان و دلرحم است

مثل دوست و رفیقی بامرام و بامعرفت است

مثل استادی دنیا دیده است

مثل معلمی فداکار و استوار است

مثل اوستاکاری کارکشته است

...

کتاب به تنهایی، به جای تمامی اعضای خانواده ی ما می تواند باشد

رضا امیرخانی و نفحات نفت-قسمت ۱

منم و اتاقی ساکت و فرزند ۱۵ ماهه ام

همش دوس داره با خودکار من بازی کنه

خودکار رو از دست من می قاپه

خودکارهای فانتزی رنگی رو دوس داره

در اتاق رو می بندم

من پای میز تحریر نشستم و سررسید رو باز کردم و می نویسم

موسیقی روح نواز پیانو پخش میشه

...

کتاب نفحات نفت رضا امیرخانی رو میزه

رضا امیرخانی برای من خیلی بزرگه

چرا؟

کلامش

مدل نوشتنش

رسم الخط کتاب هاش

فروش باورنکردنی کتاب هاش

(کاری نداریم به این حرفا)

در کتاب نفحات نفت اشاره می کنه به اینکه یکی از کسب های حلال و پاک ترین روش های ارتزاق، نوشتن است

...

بنده حقیر به شخصه تا حالا از نوشتن کسب درامد نکردم که حسش رو درک کنم

من نون معلمی خوردم و عاشق نون معلمی هستم

ولی یکی از رویاهام گذران زندگی از راه نوشتنه

حس فروش کتاب، دیدن کتابی که خودت نوشتی در دست مردم

...

نمی دونم چه حسی داره ولی باید جالب باشه

حرمت کتاب

به آرایشگاه مردانه برای اصلاح مو رفته بودم

آقایی با غرور کامل وارد شد، کتابی رو جابجا کرد و به عنوان صندلی روی اون نشست

خیلی ناراحت شدم از این بی حرمتی به مقام کتاب

...

حالا اون کتاب خوب باشه یا نباشه

علمی باشه یا نباشه تفاوتی نداره

ولی اینکه ارزش قائل نشیم 

در بلندمدت در رفتار و زندگی ما تاثیرات منفی خودش رو مطمئن باشیم می گذاره

...

به نظرم بررسی اینکه آدم های یک مجموعه به چه چیزهایی احترام می گذارن

کمک می کنه به شناخت اون ها و تحلیل رفتارهاشون