اتلاف وقت

ما یک مباحثی داریم که بسیار باارزش و عالی هستند و همه بهش اعتقاد داریم
ولی
از یک حدی که بگذره و در اون ها افراط بشه حال همه بد میشه
یکی از اون حوزه ها مدیریت زمانه
همه ما دوس داریم مدیریت زمان بدونیم
رعایتش کنیم
ولی همین موضوع تخصصی و بااهمیت اگه از طرف کسی تو ایام تعطیلی نوروز مطرح بشه احتمالا حال همه رو بهم میزنه
ایام کار و اشتغال جای خودشو داره
و
این ایام تعطیلی هم جای خودش
...
مدیریت زمان رو جدی بگیریم اما در جایگاه خودش

رسانه

رسانه واقعی چیست؟
رسانه حقیقی چگونه است؟
چنین رسانه ای دروغ نمی گوید
حقیقت را پنهان نمی کند
واقعیت ها را به گونه ای دیگر جلوه نمی دهد
رسانه یار قشر ضعیف است
رسانه به نفع طبقه سرمایه دار عمل نمی کند
...
رسانه باید با صداقت رابطه داشته باشد و دیگر هیچ
...

وقتش همین الانه

الان دور هم هستیم

الانه که خوب و سالمیم

الانه که سرحال و شادیم

الانه که فرصت هست

هیچ تضمینی نیست که فردا حس و حال خوبی باشه 

دل و دماغی باشه

اگه عشق به موسیقی هست وقتش الانه

اگه عشق به نویسندگی هست وقتش الانه

اگه آرزوی هر تجربه ای به دلت مونده وقتش الانه

...

بیا تا برای غم جایی نباشه 

شاید امروز بره فردایی نباشه 

...

آموزش زورکی

بزور بچه رو می نشونن که بخون
بزور به بچه میگن یاد بگیر
بزور به بچه میگن قبول شو
بزور به بچه میگن حل کن
بزور بچه رو می برن
بزور بچه رو میارن
...
آیا این بچه به دنیا اومده که نداشته های شما رو بدست بیاره؟
آیا این بچه قراره به آروزهای شما برسه یا خودش؟
...

خنده

لبخند بر لبان کودکان

زیبایی مازادی دارد

زیبایی متفاوتی دارد

زیبایی مخصوصی دارد

زیرا خنده کودک از دنیایی دیگر می آید

زیرا خنده کودک بی برنامه است

زیرا خنده کودک به خوب یا بد بودن مخاطب بستگی ندارد

کودک به هر کسی می خندد

کودک همه را دوست دارد

کودک بی ریا دوسمان دارد

خانه مادربزرگ

خونه مادربزرگ چقدر پرماجرا و پر از داستانه
درد دل ها با مادربزرگ چه خاطرات زیبایی هستند از کودکی
هیچ وقت نمی فهمی بالاخره فرق مادربزرگ با مادر چیه؟
مهربون تره؟
از مادر بهت نزدیک تره؟
از مادر بهتر تره؟
باحال تره؟
فکر نکنم برای این ها جوابی پیدا بشه
ولی
مادربزرگ یه دنیاست
تمام غم و غصه ها و گرفتاری ها باهاش فراموش میشه
گره های زندگیت تو دیدار با مادربزرگ حل میشه
...
از اون نعمت هاست که تا وقتی هست به نظر عادی و معمولی میاد
اونی که نداره، سختی و سوزش رو درک می کنه
...
خدا مثل اینکه دوست داشته نماینده ای از خودش روی زمین بفرسته
فرشته ای به نام مادر و مادربزرگ فرستاده
...

کار باید لله باشد؟ اخلاص؟

واقعا کتاب می نویسی تا برای مردم کاری کرده باشی یا می خوای خودتو مطرح کنی؟

درس می خونی تا نقشی در جامعه داشته باشی یا می خوای فردا روز قیافه بگیری؟

کار می کنی تا محتاج کسی نباشی یا اینکه پز بدی با دارایی هات؟

دین داری می کنی و نماز می خونی تا خدا رو بیابی یا خودتو باد کنی که من چنینم و چنان؟

...

چه زیبا می گفتند قدیمی ها که کار باید لله باشه

...

امان از تربیت غلط

آدم ها هیچ کدوم ذاتا بد و پلید نیستن

همه آدم ها روزی بچه کوچک معصومی بودن

همه آدم ها کودکی پاک بودن

...

تربیت

تربیت

تربیت

...

این تربیت چه ها که نمی کند

تربیت ابوذر و سلمان معزز رو هم می سازه 

اما

تربیت پلیدترین موجودات رو هم می سازه

...

انتقادات زیادی از جامعه و فرهنگ ایران میشه

مسئله اینجاست که ما آدم های بدی نداریم

درست به مسیر صحیح هدایتشون نکرده ایم 

...