سی ویژگی کسانی که کتاب نمی خوانند

دکتر محمود سریع القلم ویژگی های افرادی که کتاب نمی خوانند را در وب سایت شخصی خود چه زیبا نوشته اند:(لینک)

 

۱-خیلی راحت تحت تأثیر تبلیغات و Propaganda  قرار می گیرند؛

۲-حرف های تکراری می زنند؛

۳-دایره ی واژگان آنها بسیار محدود است؛

۴-خود را نمی شناسند؛

۵-با هیجان و احساس زندگی می کنند؛

۶-بخش استدلالی ذهن آنها تقریباً تعطیل است؛

۷-استعداد پوپولیست شدن را پیدا می کنند؛

۸-قوای عقلی آنها پرورش نیافته است؛

۹-بر آنچه می گویند خیلی کنترل ندارند؛

۱۰-گوش کردن به دیگران را نمی آموزند؛

۱۱-مستعد پذیرش شایعات هستند؛

۱۲-اهمیت متفاوت بودن انسانها را کشف نمی کنند؛

۱۳-مغز، حالت سولفاته پیدا می کند؛

۱۴-غلظت یادگیری آنها به شدت کاهش می یابد؛

۱۵-فرصت فکر کردن در زندگی را از دست می دهند؛

۱۶-با واژه «انتقاد» بیگانه اند؛

۱۷-زمینه های تداوم اقتدارگرایی را فراهم می آورند؛

۱۸-حرف های نسنجیده زیاد می زنند؛

۱۹-منافع خود را به خوبی تشخیص نمی دهند؛ 

۲۰-با واژه «مشورت» ناآشنا هستند؛

۲۱-حکومت ها را خوشحال می کنند؛

۲۲-باعث می شوند که نظام حزبی در یک کشور شکل نگیرد؛

۲۳-زود عصبانی می شوند؛

۲۴-از حقوق شهروندی خود و دیگران ناآگاه هستند؛

۲۵-برای رشد فکری و شخصیتی، احساس نیاز نمی کنند؛

۲۶-در همه زمینه ها، اظهار نظر می کنند؛

۲۷-راحت بر دیگران القاب می گذارند؛

۲۸-تفاوت بین توهم و غیرتوهم را نمی دانند؛

۲۹-تعریفشان در خصوص زندگی، از غرایز انسانی فراتر نمی رود؛

۳۰-نمی دانند جهل چیست.

اطرافیان نویسنده

جیم ران می‌گوید: شخصیت ما میانگین شخصیت پنج نفری می‌شود که بیشترین وقت خود را با آن‌ها می‌گذرانیم.

 

 

می‌خواهم این جمله را وام بگیرم و آن را به دنیای خواندن و نوشتن تعمیم بدهم:

 

احتمالاً سطح مهارت نویسندگی ما، میانگین آثار نویسندگانی می‌شود که بیشترین وقت را به مطالعه نوشته‌‌هایشان اختصاص می‌دهیم.

 

نویسندگانی که زمان و انرژی‌مان را صرف مطالعه آثارشان می‌کنیم، از مهم‌‌ترین انتخاب‌های ما هستند.

 

 

ما شبیه همان کسانی می‌نویسیم که آثارشان را می‌خوانیم.

 

 

لینک مطلب

 

 

 

 

 

حرکت

پاسکال درست می‌گوید: حرکت جوهر وجود ماست، سکون کامل همان مرگ است.

 

افراطی

افراطی بخوان تا ترست از خواندن بریزد

افراطی بنویس تا ترست از نوشتن هم بریزد

اما

هر چیزی نخوان

ولی

هر چیزی را بنویس

 

گذشته

اصلا حسرت گذشته را نمی خورم مگر یک چیز:

 

فرصت های خواندن و نوشتنی که هدر دادم. این یک مورد واقعا افسوس دارد.

من و خودم

امیدوارم شهامت و جسارتش رو داشته باشم

که

برای کسب درآمد، کاری رو دنبال کنم که واقعا دوسش دارم و عاشقشم

زندگی بزرگان

به نظر می‌رسد سختکوشی و مداومت فصل مشترک زندگی هنرمندان بزرگ است.

 

لینک مطلب

دوستی های پایدار

وقتی با یک نفر از طریق آثار هنری مثل نقاشی ها، نوشته ها و کتاب هایش آشنا می شوی

این دوستی، پایدار خواهد بود