به رستوران رفته بودم و جمعه ظهر بود
من و خانواده ام غذا رو خورده بودیم و می خواستیم برگردیم خونه
اتفاقی رو در میز کنارم دیدم که خیلی دلم شکست
۳ تا جوون کم سن و سال به زور مرد بزرگسالی رو که با خانوداش نشسته بودن از میز بلند کردن
و با ادعای اینکه این میز ما بوده و از قبل رزرو شده، برخورد زشتی کردن
کار ندارم که حق با جوونا بود یا نه
ولی بی احترامی به مردی بزرگ در کنار خانوادش
اصلا انسانی و اخلاقی نیست
جامعه ای که حرمت سن و سال در اون رعایت نشه
به نظر شما چه آینده ای داره؟
اصلا مهم نیست که در چه رشته ای تحصیل می کنید
اصلا مهم نیست که وارد چه دانشگاهی شدین
اصلا مهم نیست که علاقه دارین یا نه
...
مهم اینه که آخرش چی بشیم و از دانشگاه چگونه خارج بشیم
...
اگه روز خروج از دانشگاه نسبت به روز ورود به دانشگاه متوجه شدیم که چقدر از نظر فکری و عملی تغییر کردیم
بدونیم که دانشگاه رفتن ما درست بوده
و گرنه فقط زمان سوزانده ایم
بعضی وقتا زندگی مثل پُتک تو سر آدم می کوبه
ولی ما نباید امیدمون رو از دست بدیم
(برگرفته از فایل صوتی آخرین سخنرانی استیو جابز)
به هیچ کس و هیچ عاملی نباید اجازه داد که ندای درون ما رو خاموش کنه
همون ندای درونی که ما رو به سمت تلاش و تغییر دنیا می بره
...
فقط آنکه دل به دریا می زند
از میان آب ها می گذرد
و سختی های طوفان ها و امواج را به جان می خرد
می تواند امید دیدار سرزمین آن سوی دریاها را داشته باشد
باقی خیر
می دانم دوباره تحریم بدی شدیم
می دانم خبرهای ناجوری می شنویم
می دانم امید در مردم کم شده
می دانم که گرفتاری ها بیشتر خواهد شد
اما من
همچنان به راه خود ادامه خواهم داد
زیرا
روزهای آرمانی و دوست داشتنی فرا خواهند رسید
من ایمان دارم
