یکی از آرزوهای من برای ایران
روزی برسه که همه ی دنیا بگن:
ایران، مهدِ مطالعه کنندگانِ کتاب (های مفید و آکادمیک جهان)
- ۰ نظر
- ۰۷ فروردين ۹۸ ، ۱۷:۲۵
- ۲۳۴ نمایش
روزی برسه که همه ی دنیا بگن:
ایران، مهدِ مطالعه کنندگانِ کتاب (های مفید و آکادمیک جهان)
مهمه، برای من مهمه
خیلی مهم
نحوه شروع کردن صبح شنبه، اینکه با چه حرارت و تب و تابی باشه
روز شنبه کار بوده و کار، مطالعه بوده و درس
معتقدم آنچه روز شنبه انجام می دهی، ده ها برابر بازدهی بیشتری داره نسبت به روزها و زمان های دیگه
...
شب و روز کار می کنیم، خسته هم نمیشیم
پیوسته مطالعه می کنیم، این افتخار زندگی ماست
همیشه کتاب تو دست ماست، این بی نظیره
همیشه قلم در دست یا در جیب لباس ها، برامون ارزشمنده
...
کلید واژه های دنیا موارد زیر هستند:
خانواده، همسر، فرزند، کتاب، کتاب، کتاب، قلم، خواندن، مطالعه، نوشتن، دانشگاه، دانشگاه، دانشگاه، مدرسه، تدریس، کتاب خریدن، کتاب ورق زدن
بعید است بتوان کسی را پیدا کرد که روزی ۵۰ تا ۱۰۰ صفحه کتاب می خواند و به جایی نرسیده است
نفسِ عمل کتاب خواندن و مطالعه موجب زایایی و تولید محتوایی است
ایده ها حین کتاب خوانی به ذهن می رسند
نقشه های بزرگ برای آینده همراه با کتاب خوانی به سوی ما می آیند
حرکت های کوچک و بزرگ در جوامع همگی ریشه در کتاب خوانی دارند
از همه مهم تر، بر عکس تفکر خیلی ها، کتاب خواندن عملی بسیار سخت و طاقت فرسا است که به تمرکز، اراده و دست گذاشتن روی همه ی جذابیت های ظاهری دنیای اطراف دارد، بنابراین کسی که در دنیای کتاب خوانی فعال است قطعا آدمی قوی است و پر از اراده
خودم به شخصه، اندک چیزی که این روزها دارم از مطالعات غیردرسی است و
ای کاش مطالعه ی خارج از چارچوب مدرسه ودانشگاه من بیشتر بود
و اینکه ای کاش زودتر از این ها به قانون روزی ۵۰ تا ۱۰۰ صفحه مطالعه پی می بردم
خیلی تحریم ها رو میشه پذیرفت
خیلی مشکلات رو میشه قبول کرد
خیلی دردها رو میشه تحمل کرد
خیلی مسایل رو میشه کنار اومد باهاشون
...
اما
...
تعطیلی نشریات کشور رو بخاطر گرونی کاغذ و عدم استقبال مردم و فروش نمی توان تحمل کرد
نشریه هایی مثل داستان(همشهری)، طنز و کاریکاتور و دانشمند و ... باید ابدی زنده بمونند
باید نگهشون داریم
همه خریدار و خواننده شون بشیم
...