تقدیم
- ۰ نظر
- ۱۹ فروردين ۹۸ ، ۱۲:۳۲
- ۲۳۵ نمایش
روزی برسه که همه ی دنیا بگن:
ایران، مهدِ مطالعه کنندگانِ کتاب (های مفید و آکادمیک جهان)
کتاب
مثل مادر برای فرزند است
مثل پدر برای بچه است
مثل برادر بزرگتر است
مثل خواهری دلسوز است
مثل پدر بزرگی پیر و باتجربه است
مثل مادربزرگی مهربان و دلرحم است
مثل دوست و رفیقی بامرام و بامعرفت است
مثل استادی دنیا دیده است
مثل معلمی فداکار و استوار است
مثل اوستاکاری کارکشته است
...
کتاب به تنهایی، به جای تمامی اعضای خانواده ی ما می تواند باشد
بعید است بتوان کسی را پیدا کرد که روزی ۵۰ تا ۱۰۰ صفحه کتاب می خواند و به جایی نرسیده است
نفسِ عمل کتاب خواندن و مطالعه موجب زایایی و تولید محتوایی است
ایده ها حین کتاب خوانی به ذهن می رسند
نقشه های بزرگ برای آینده همراه با کتاب خوانی به سوی ما می آیند
حرکت های کوچک و بزرگ در جوامع همگی ریشه در کتاب خوانی دارند
از همه مهم تر، بر عکس تفکر خیلی ها، کتاب خواندن عملی بسیار سخت و طاقت فرسا است که به تمرکز، اراده و دست گذاشتن روی همه ی جذابیت های ظاهری دنیای اطراف دارد، بنابراین کسی که در دنیای کتاب خوانی فعال است قطعا آدمی قوی است و پر از اراده
خودم به شخصه، اندک چیزی که این روزها دارم از مطالعات غیردرسی است و
ای کاش مطالعه ی خارج از چارچوب مدرسه ودانشگاه من بیشتر بود
و اینکه ای کاش زودتر از این ها به قانون روزی ۵۰ تا ۱۰۰ صفحه مطالعه پی می بردم
به آرایشگاه مردانه برای اصلاح مو رفته بودم
آقایی با غرور کامل وارد شد، کتابی رو جابجا کرد و به عنوان صندلی روی اون نشست
خیلی ناراحت شدم از این بی حرمتی به مقام کتاب
...
حالا اون کتاب خوب باشه یا نباشه
علمی باشه یا نباشه تفاوتی نداره
ولی اینکه ارزش قائل نشیم
در بلندمدت در رفتار و زندگی ما تاثیرات منفی خودش رو مطمئن باشیم می گذاره
...
به نظرم بررسی اینکه آدم های یک مجموعه به چه چیزهایی احترام می گذارن
کمک می کنه به شناخت اون ها و تحلیل رفتارهاشون