لذتی غیر قابل وصف

از کسانی هستم که تقریبا لذت صاحب مبایل شدن، تلگرام داشتن و اینستا داشتن رو دیرتر از همدوره ای ها و هم نسل ها چشیدم

چند سالی حسرت داشتن گوشی با من بود

اما

فکرشم نمی کردم

روزی برسه مثل همین روزها

مثل همین الان

که بزرگترین لذت زندگیم خاموش کردن گوشی و فاصله گرفتن از دنیای داخل مبایل باشه

راحت میشم

راحت

وقتی گوشی خاموشه

می تونم فکر کنم

تمرکز کنم

کتاب بخونم

بنویسم

در کنار خانواده باشم

و از همه مهم تر

نفس بکشم نفس