فرید آقاجانی

اوایل که می نویسی، به امید مخاطب می نویسی

برای مخاطب می نویسی

اوایل به نیت خوانده شدن می نویسی

اما

زمان که می گذرد، کم کم یاد می گیری بنویسی بخاطر خودِ نوشتن

می نویسی چون احساس مسئولیت می کنی

می نویسی که حرف ها بماند

حرف هایی که شاید نگاهی عوض کند یا چیزی اضافه کند

...

آن ها که برای مخاطب نمی نویسند و عاشقِ خودِ عملِ نوشتن هستند، زیبا می نویسند