روزهای ناامیدی
دوشنبه, ۱۵ مهر ۱۳۹۸، ۰۷:۰۷ ب.ظ
مهر ماه ۹۰
روز هایی که هیچ امیدی برام نمونده بود
نه پولی داشتم
نه امیدی
نه آینده ای
اما
خدا رو با تمام وجود حس می کردم
محرومیت ها اگر آدم می سوزند، آدم می سازند
- ۹۸/۰۷/۱۵
- ۱۳۰ نمایش
مهر ماه ۹۰
روز هایی که هیچ امیدی برام نمونده بود
نه پولی داشتم
نه امیدی
نه آینده ای
اما
خدا رو با تمام وجود حس می کردم
محرومیت ها اگر آدم می سوزند، آدم می سازند
یاد سریال ستایش افتادم استاد،
اینقدر این سریال پرمفهوم و پرمحتواست با بازیگران درجه یک و حرفه ای چون داریوش ارجمند و نرگس محمدی.
حشمت فردوس با اینکه در سن 70 سالگی تمام دارایی و هر چی داشت و نداشت عروسش از چنگش در اورده بود، میگفت بر اساس سکانس بهشت زهرا که درختی که ریشه محکم و سختی داشته باشه هیچ تبری حریفش نمیشه. حشمت فردوس نشون دهنده ی یک شخصیتی هست (درونگرا) که در شرایطی که می بینیم باز هم تلاش میکنه و امیدش به خدا هست و هیچ وقت زیر بار هیچ کس نمیره، از اسب زمین میخوره ولی پا میشه و تمام توانش رو به کار میگیره و دوباره شروع میکنه، با وجود مشکلاتی که داره و در سریال میبینیم.
شخصیت منم درونگرا هست و یه جوری هستم که کاری رو که شروع میکنم تا اخرش باید تموم کنم و به تنهایی دوست دارم انجام بدم.
وقتی هم که گذشتمو میبینم از اول هم همینجوری بودم و هستم و خواهم بود...
و عاشق امتحانات تشریحی و نوشتن ...
تویه درس خوندن، تویه شغل آیندم....