با توجه به اینکه این سوال شب و روز از حقیر پرسیده می شود
خیلی کوتاه به آن می پردازم
...
با وجود تمام انتقادها به نظام آموزشی حاکم
و با وجود تمام کم و کاستی های مربوط به تحصیلات دانشگاهی در ایران و بی ارزش بودن مدارک
ولی
بنده به شخصه اگر باز هم برگردم به گذشته
فقط و فقط مسیر تحصیل را ادامه خواهم داد
و تا دکترا ادامه خواهم داد
اگر تولید ما ضعیفه
اگر نمی توانیم تولید قابل قبولی داشته باشیم
ولی
می توان در زمینه خدمات Service موفق بود
...
بله کشور ما اگر صنعت موفقی در حال حاضر ندارد
در زمینه خدمات و از همه مهم تر، توریسم Tourism می تواند بدرخشد
...
راه های جذب ثروت بسته نمی شوند
فقط عوض می شوند و تغییر می کنند
...
راستی یک سوال
اگه بر فرض اینترنت ایران قطع بشه، چند نفر از ما کسب و کارمون زنده می مونه؟
بله
همه ما دیر یا زود با مخاطب سخت روبرو خواهیم شد
مخاطبی که به هر دلیلی از ما نفرت داره یا لج بازی می کنه
مخاطبی که سنگ جلوی پای ما میندازه
...
راه حل؟
قبول کنیم که دنیا پر از آدم هایی است که مثل ما فکر نمی کنن
نمیشه که بهترین و عالی ترین آدم ها رو برای ما دست چین کنن و یکیش بشه زنمون، شوهرمون یا همکارمون یا استادمون
باید با اون ها کنار بیایم
...
در رفتن و فرار کردن ازشون هم راه مناسبی نیست
به آرایشگاه مردانه برای اصلاح مو رفته بودم
آقایی با غرور کامل وارد شد، کتابی رو جابجا کرد و به عنوان صندلی روی اون نشست
خیلی ناراحت شدم از این بی حرمتی به مقام کتاب
...
حالا اون کتاب خوب باشه یا نباشه
علمی باشه یا نباشه تفاوتی نداره
ولی اینکه ارزش قائل نشیم
در بلندمدت در رفتار و زندگی ما تاثیرات منفی خودش رو مطمئن باشیم می گذاره
...
به نظرم بررسی اینکه آدم های یک مجموعه به چه چیزهایی احترام می گذارن
کمک می کنه به شناخت اون ها و تحلیل رفتارهاشون
میلیون ها نفر در تاریخ اومدن و رفتن
و نشون دادن که میشه موفق شد
در هر شرایطی و در هر مدل جامعه ای و با هر سطح زندگی
...
اینکه ما به شخصه موفق نشدیم
باید مروری کنیم به روش زندگی مون
و شکلی که وقتمون رو گذرانده ایم
...
فقط کافیه به یک نفر بگی که پنج نفر اصلی که شب و روز با اونا می چرخه چه مدلی هستن
به راحتی می فهمی خودش چیکارست
...
