فرید آقاجانی

سلام فایل صوتی به مناسبت زادروز تولدم در دهم بهمن تدارک دیدم با خودم صحبت کردم و در 6 دقیقه 

حجم فایل 6مگابایت هستش و چیز زیادی نیست . 

چنانچه وقت کافی داشتین و با هنزفری ترجیحا گوش کنید. 

http://soroushseyyedifard.blogfa.com/post/1272/%D8%AA%D9%88%D9%84%D8%AF-23-%D8%B3%D8%A7%D9%84%DA%AF%DB%8C-

به نقل مولانا ، چه دانم های بسیار است , لیکن من نمی دانم... 

این مصرع از مولانا بسیار حکیمانه است، نمی گوید که مثلا من جواب فلان مسأله یا بهمان پرسش را نمی دانم بلکه می گوید حتی نمی دانم که چه مسائلی هست و چه چیزهایی هست که دانشی درباره ی آنها ندارم ، فرض کنید از کسانی باشید مثل من که دانش چندانی در زمینه کوانتوم فیزیک نداشته باشید و از شما بخواهند که به عنوان طراح سوال یک آزمون تخصصی ، هر تعداد سوال که می توانید طراحی کنید... تصورش را بکنید که چه وضعیتی پیش خواهد آمد... وضع و حالی هم که مولانا توصیف می کند مشابه همین وضعیت است، یعنی نمی دانم که چه پرسش ها و ((چه دانم ها))  و ((ندانم چه ها یی)) وجود دارد، نه اینکه تنها جواب فلان و بهمان  پرسش  را بلد نباشم.
اهمیت کانت هم در تاریخ فلسفه بیشتر از این جهت است که به ما نشان داد که ما انسانها از لحاظ معرفت شناختی محدودیت داریم وباید فروتنانه بپذیریم که حقیقت در ذات خود برای همیشه از دسترس آگاهی ما خارج است.

ویتگنشتاین هم در (رساله منطقی فلسفی) کوشش کرد محدودیت های زبان وبه تبع آن اندیشه آدمی را به ما یاد آور شود.
به درستی گفته شده که همه ی ما نادانیم منتها حوزه و موضوع نادانی هرکس با دیگری متفاوت است والبته عمق نادانی اش... و باز به درستی گفته شده که همه چیز را همگان هم  ندانند .